Het idee krijgt vorm...

Na een weekje dubben, speuren op internet, verliefd kijken naar het plaatje van the burnt quilt heb ik de knoop maar doorgehakt. Ik ga een quilt maken geïnspireerd op the burnt. De mooiste trekken van de burnt ga ik eruit halen en combineren met mooie elementen uit andere quilts.Het mooiste van The burnt vind ik  de buitenrand. Deze wil ik so wie so gaan gebruiken, want dat wat liefde op het eerste gezicht. Van het medaillon was ik wat minder gecharmeerd. De verschillende randen ertussen zijn ook leuk, maar kunnen nog wel veranderen voor mijn gevoel. Als medaillon heb ik nu gekozen om de bloemenvaas van de Phebe te gaan gebruiken. Met dit besluit krijgt het al wat vorm. Dan nog op stofjesjacht om het geheel tot leven te brengen.

Afgelopen donderdag ineens het besluit genomen om op zaterdag naar Zutphen te gaan. Schrik, paniek, onrust in mijn lijf want nu had ik ineens een week minder de tijd om te wennen aan het idee dat ik een nieuw, spannend, geheel ander project ga starten.

Het tweede doel van Zutphen was een bezoek aan een houtenspeelgoed winkel voor 5 december. Losse blokken als aanvulling op de Haba knikkerbaan. Houten speelgoed blijft toch echt van alle tijden. Voor mij liever iets van hout dan dat plastic spul wat je in veel speelgoedwinkels tegenkomt.

De rit naar Zutphen, dat is voor mij toch echt anderhalf uur rijden, heb ik niet alleen gemaakt. Nathalie is met mij meegereden. Ze is zelf ook net begonnen aan een nieuw project en wilde graag kijken naar stof voor de sachings van haar te maken Nearly insane.
Ik blij dat ik niet alleen de lange reis moest maken, maar nog veel blijer dat zij mij ook een beetje kon helpen met keuzes maken voor mijn nieuwe stofjes.
We zijn allebei goed geslaagd. Zij heeft sachings en ik een begin aan stofjes om in ieder geval het medaillon te kunnen appliceren. De rest gaat echt wel op in de sterren en de randen. Mijn achtergrond stof is op de foto veel lichter dan in het echt. Het gaat meer richting de kleur die ik bij het voorbeeld als achtergrond heb gemaakt. Ik zie de bloemvaas al helemaal voor me.

 Voor de leuk nog wat foto's van dichtbij.

Van de week als voor bereiding op de vele sterretjes en sterren, maar eens een proefsterretje gemaakt. Ik heb dat tenslotte nog nooit gedaan.

Deze en nummer 2 zijn in ieder geval goed gelukt. Nu nog een paar van deze sterretjes erbij maken voor een miniquiltje.

Ik kan haast niet wachten om te beginnen. Stiekem gaat de belofte aan mezelf gebroken worden denk ik. Want zeg nou zelf, dit kan ik toch niet laten liggen tot Leannes House klaar is.

lieve groetjes Henriette



Flieft tot over mijn oren...

Stilletjes ben ik op zoek naar een nieuw project. Leannes house voelt als bijna af. Als ik me nog een maandje kwaad maak dan is de top af. Ik durf het bijna niet te zeggen maar dat is eigenlijk wel een opluchting. Gaande weg bleek het toch niet zo mijn ding te zijn al dat stichen. Het hobo quilt wordt zo nog eens tussendoor gedaan en de appelkroosjes staan even op een laag pitje. Dat is zo'n ding wat overal en nergens mee naar toe gaat als ik ergens lang moet wachten.

Als Leannes af is dan is er weer een plekje vrij in mijn kistje en mag ik van mezelf weer aan een nieuwe top beginnen.

Tot nu toe is het een stille liefde, maar ik zal hem even aan jullie voorstellen. Het is de Burnt quilt of ook wel dr. mrs Tompkins van Di Ford.

 

Ik denk dat ik toe ben aan een nieuwe stap in mijn quiltleven en een relatie aan wil gaan met een "Oudje". De quilts die ik tot nu toe heb gemaakt zijn jonge en moderne partners gebleken. De "Oudjes" lonken steeds meer. Zou het komen omdat ik afgelopen week zelf ook weer een jaartje ouder ben geworden?? Ik val steeds vaker voor de oude reproductiestofjes, maar weet ze nog niet goed te gebruiken in mijn huidige quilts.

Wat ook nog een gelukkig toeval in dit "Oudje" is, ik kan patchen en appliceren. Alle rondjes en de bloemen in de buitenrand zijn geappliceerd. Twee belangrijke karaktertrekken die ik zoek in een nieuwe quiltrelatie. Zoals in elke relatie kan niet alles helemaal naar wens zijn. Het middenstuk vind ik nog niet helemaal geweldig, maar daar kunnen we aan werken. (De andere optie die ik heb gevonden met de levensboom vind ik ook niet helemaal je van het.)

Ik kan alleen nog maar kan genieten van de foto's. Het patroon is te koop bij Den Haan en Wagenmakers in Den Haag. Ik vind het alleen een kostbaar patroon. Ik ben nog lang niet ervaren genoeg om vanuit deze foto een eigen patroon te tekenen. Diep in mijn hart koop ik veel liever hele mooie stoffen dan het patroon. Hoewel het helemaal niet in mijn aard ligt om zo ronduit te vragen doe ik het hier toch. Is er iemand die net zo flieft, een beetje minder of waar de liefde over is, die het patroon met mij wil delen. Natuurlijk wil ik er wel iets tegenover stellen, maar daar komen we dan wel uit. Zo dat is eruit.

Nu ga ik snel verder met Leanne des te sneller mag ik me overgeven aan deze nieuwe liefde.

lieve groeten Henriëtte

Deadline gehaald...

PEOH,POEH wat was ik streng voor mezelf. Ik had gisteren een tripje naar de Quilthoeve gepland voor een rand om Leannes house. Natuurlijk ook om gewoon eens daar te neuzen wat ze allemaal hebben. Ik had tegen mezelf gezegd dat ik alleen mocht gaan als ik de eerste 6 blokken helemaal klaar had. Nou woensdagavond om 22.30 uur had ik blok 6 af.
Dat is nog eens op het nippertje. Ikke gisteren dus helemaal blij, ik mocht naar de Quilthoeve.

blok 6

Voor 1 daisy kwam ik de paarse kleur te kort. Hmm dat is jammer, maar ook wel weer grappig dat er z'n klein detailtje in zit

Wat is nou de reden dat ik zo streng voor mezelf ben? Ik zie iedere keer als een berg op tegen de sticheries. Het appliceren vind ik wel erg leuk, maar alle bloemetjes borduren is toch minder mijn ding geworden. Ik ben dan ook bijna een week bezig om een blok van de sticheries te voorzien. Dus streng voor mezelf en nu even doorbijten, anders wordt het een gevalletje UFO ben ik bang. Tja en dat vind ik dan weer zonde van de stof en het werk wat er al in zit.

Het overzicht van de 6 blokken die tot nu toe klaar zijn.

Eerst een smal randje in het roze en daarna een brede rand in een groen ruitje. Er gebeurd al zoveel in de blokken dat de rand voor mijn gevoel rust moest geven. Hieronder het resultaat.

Het geeft me wel weer een boost om verder te aan en het quilt af te maken. Blok7 ligt al klaar om gepatched te worden en ik heb ineens weer zin om eraan te beginnen. Ligt het aan de rand of ligt het aan het feit dat er alleen aplicatiewerk in zit.

Ik had het uitje naar Quilthoeve gepland met Nicole (zij blogt niet). Ik heb haar een maand of twee geleden een keer ontmoet bij Dorry in Tilburg. We raakten daar aan de praat, omdat we eigenlijk dezelfde stofjes (stijl) zochten. We hebben toen adressen uitgewisseld en zijn aan het mailen geslagen. Zij komt uit Bemmel, dat was voor haar eerst een ritje naar het zuiden en daarna richting Naaldwijk. Het was de hele dag lekker kletsen over quilten, quilten en nog eens quilten. Erg gezellig geweest en ik ben ook nog eens geslaagd voor de rand. Nicole is trouwens nog op zoek naar een hele goede foto van het Quilt Céline. Dit patroon was ooit te koop bij Dorry. Dus als iemand een hele goede (detail)foto heeft of weet dan hoor ik dat graag.

Weer 6 hobo blokjes...

Het werken met de lapjes gaat hier gestaag door. Ik heb voor mezelf een beetje gekeken hoeveel tijd ik waaraan ga besteden. 3 tops onder handen en met de Liberty fields in de quiltring is het soms lastig de tijd te verdelen. En alles is even leuk om aan te werken. Daar hebben jullie ook vast last van. Eigenlijk heb ik het voor mezelf vrij simpel gehouden. de ene dag quilten de dag erop patchen. Dat is ook wel beter voor mijn arm. Maar o wat is het fijn om met deze temperaturen onder een dekentje te zitten.
Ik merk dat ik met het quilten sneller last krijg van mijn arm en elleboog. Heel de dag achter de pc op het werk en al eens last gehad van een tennisarm, blijft het toch een zwakke plek. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik voorlopig niet meer met de stofjes bezig kan zijn.

Gisteren het 12e blokje van het hoboquilt afgemaakt. Hieronder de nieuwe 6 blokjes

fake illness

gentleman

here is the place

tell pitiful story

bad dog

be prepared to defend yourself

Tussendoor bezig met een klein herfstquiltje voor in de keuken. Ik kon nergens een echt leuk patroon vinden, dus ben zelf maar een beetje aan de gang gegaan. De volgende keer meer hierover. Dit is ook wel spannend want ik weet van te voren nog niet hoe het er allemaal uit komt te zien.

Zo zie je maar, ook deze quiltser kan niet meer stilzitten.

De eerste steekjes...

Ja het is dan toch gebeurd. Zoals ik in het vorige blogje al schree,f hoopte ik die avond nog de eerste steekjes te kunnen zetten. Dat was ook nog gelukt ook. De steekjes in de kleine vierkante blokjes zijn toen gezet. Ik vond het wel een beetje eng om in zo'n maagdelijke quilt de eerste steekjes te zetten. Heb ik het goede patroon gekozen. Wordt het wel zoals ik het in mijn hoofd heb. Waarschijnlijk allemaal gedachten en onzekerheden, omdat het de eerste keer is. Het is gewoon een kwestie van beginnen.

Het eerste gequilte stukje

 

Ik ben tot nu toe best tevreden. Het patroon in de donkere sterren zie je niet zo goed, maar in de lichte ster valt het des te meer op.
Mijn quiltsteekjes zijn nog niet altijd even regelmatig. Angsthaas die ik ben, quilt ik dan ook in een kleur die niet al te veel opvalt. Tegen het einde van de quilt zijn de steekjes vast veel mooier en dan is er tijd genoeg om te expirimenteren met kleuren. Alles op zijn tijd.

De eerste ster (bloem) die gequilt is

 

Wat zie je het patroon toch goed bij deze ster. Het wordt als ik naar dit wel hele kleine stukje wat nu gedaan is al echt een quilt. Fijn om te zien dat het steeds mooier wordt.

Quiltsteekjes rond de bloemsteel (blaadjes moeten nog)

 



Wat komt de bloemsteel toch mooi naar boven met de steekjes erlangs. Ga nu snel verder met de blaadjes, Kan niet wachten te zien hoe het resultaat daar zal zijn.

Liberty Fields gedubbeld...

De top van de Liberty Fields (uit het boek moderne quiltontwerpen) is uit de kast gekomen. Het werd tijd dat deze gedubbeld werd. DH had al de opmerking: Goh ga je ook nog een keer iets doen aan die deken. Hmm heeft hij misschien toch iets te lang in de kast gelegen. Nee in de zomer zie ik het toch niet zitten om onder een deken te gaan zitten. Ik had andere leuke projecten onder handen.

Gisteren met en bij Nathalie is hij dan ook echt gedubbeld. Hij was best groot. Bij het nameten kwamen we op 2,30 m x 2,10 m. Hmm toch best groot voor de allereerste.  Voordat ik ging moest hij nog gestreken worden. Vind ik een dekbedhoes al lastig vouwen, want die worden door mij niet gestreken, is dit helemaal een karwei. Als beginnersfout waren niet alle naadjes dezefde kant op gestikt. Dat maakt het strijken en straks het quilten ook niet makkelijker. Maar het is gelukt.

 Samen de quilt glad leggen, kruipen, aaien, kloppen.

 

Daar ligt tie dan helemaal glad. Nou ja zo glad mogelijk dan.  

De oefenquilts heb ik met de spuitlijm gedubbeld, maar dat is niet zo heel goed bevallen. Mijn naald wordt stroef en plakkerig. Ik heb toch al moeite de naald door de stof te trekken. Gebruik daarom ook al de naaldentrekker.

Deze keer heb ik gebruik gemaakt van de microstich. In bruikleen en met spoedles van Nathalie. Ja  eigen schuld, dikke bult had ze mij maar niet aan moeten steken met dit (niet zo heel vervelende) virus.

Na het dubbelen ziet het er al zoveel meer uit als een echte quilt. Ik neem zo'n lekker dik pakket mee naar huis. Heerlijk, wéér een nieuwe uitdaging. De avonden worden kouder en donkerder, dus tijd voor doorpitten.

Nu ga ik nog even snel een stukje van de rand rijgen en dan hoop ik nog een paar steekjes te kunnen zetten.

Orde en overzicht...

Goh, wat kan een mens in korte tijd veel verzamelen. Ik heb in die korte tijd dat ik quilt al een heleboel bakken en bakjes met de spullen voor het quilten. Mijn nog zeer bescheiden stofjesvoorraad gesorteerd in dozen. Welgeteld 2 schoenendozen die nog niet eens vol zijn. Andere quiltspullen in een kastje en alles het liefst binnen handbereik natuurlijk.
Per top heb ik een grote bak, waarin de stofjes, patroon en evt andere dingen zitten die bij dat quilt horen. Tot zover is het goed op orde al zeg ik het zelf.
Vanaf dit punt wordt het iets minder goed georganiseerd. Ik ben nu met 3 tops te gelijk bezig. De Applecores, Leannes House en de Hobo quilt. Alle losse stukjes per top/ blok weer in een ander klein bakje, dat bakje weer in de grote bak. Ik nummerde de lapjes en dat nummer corresspondeerde met de nummers die ik op het patroon had geschreven. Het was iedere keer zoeken naar welk stukje waar moest. Dit moest en kon beter vond ik, want ik hou van overzicht en orde als ik ergens mee bezig ben.

Mijn werk zit nu in dit kistje. Gewoon een simpel kistje van de action, maar super handig.

De blokken van de verschillende quilts zitten per vakje onderverdeeld. Voor elk quilt een vakje, ik kan ook niet aan nog meer beginnen want dan past het niet meer in mijn kistje. Daarnaast een vakje voor een speldenkussen en wat andere benodigdheden. Kistje op de bank en ik kan beginnen.

Toen zat ik nog met het probleem van mijn genummerde lapjes. Van Nathalie kreeg ik de tip om de voorgesneden blokken in de goede samenstelling vast te spelden op een lap stof, in dit geval een oude molton luier. Zelfs de luier past opgerold in het kistje.

 Geen gezoek meer naar de lapjes en waar die moeten. Goh wat werkt dit handig. Heb ik stiekem al de volgende vier blokjes van de hobo (handen omhoog of..) quilt laten zien.