De hoboquilt is een affo...

Er is een affo te melden.

Na een paar weken hard doorgewerkt te hebben, kon ik gisteren de binding met de laatste steekjes vastmaken.

Een paar weken heb ik niets anders gedaan dan gewerkt aan deze quilt. DS verdient het om onder deze quilt te gaan slapen. Vooral nu het weer kouder wordt. Hij kon nu echt niet meer wachten. Ook voor hem waren de laatste loodjes het zwaarst.

Vanmorgen om 8.00 uur zat de deken al in de wasmachine en een uurtje later in de droger. Tja met kleine kinderen ben je ook in de vakantie vroeg uit de veren. Ondertussen dat de quilt gewassen werd en in de droger ging, Heb ik de hand gelegd aan echt het laatste klusje. Het label werd getekend en geborduurd.

 

Wat komt een quilt na de was/droog behandeling er totaal anders uit te zien. Die mooie "antieke" look maakt een quilt helemaal af.

Na ook nog het label geappliceerd te hebben was hij echt helemaal af. De fotosessie kon beginnen. Mooi opgevouwen op een kastje

Op de stoel met het label ook nog even zichtbaar.

En natuurlijk op de plek waar dat de deken moet komen liggen. Op het bed van DS.

Nu de quilt ook echt af is werd hij nog eens goed bekeken. Ineens zag hij allemaal figuurtjes die nog niet eerder waren opgevallen. De figuren kregen ook een heel eigen betekenis en met veel fantasie werd er een bootje en een telefoon gespot.

De quilt heeft de naam Handen omhoog of... Meegekregen.
Toen ik aan DS vroeg met welk blokje ik moest beginnen wees hij deze aan en zij meteen handen omhoog of ik schiet. Nu is het een spook geworden, nou ja een spook die zijn handen omhoog moet doen. Een mooi compromis.

Grote stoere vent geniet van je deken. Hij is met veel liefde voor je gemaakt.

Nu op naar de andere projecten die onder handen zijn.

K- Wil-T ze

groetjes henriette

De slag te pakken...

Na weken van nauwelijks tot niets aan quilten doen, heb ik nu weer de slag te pakken. De quiltslag wel te verstaan.

Nu het weer kouder wordt is het toch echt tijd om de Hobo quilt voor DS af te maken. Hij wacht al zo lang en heeft het ernaar vragen al bijna opgegeven. Nu ik er weer mee bezig ben, kan het hem weer niet snel genoeg gaan.

Ik moet zeggen dat het al aardig opschiet. De blokken zijn inmiddels allemaal gedaan, eveneens de buitenste sashing.

 

 

Gisterenavond en eigenlijk 's nachts op een idee voor de rand zitten/ liggen broeden. Ik zou een treintje kunnen maken. Dat is nu nog wel leuk met 5 jaar maar als hij 10 is dan is dat echt niet meer cool. Omdat de blokken signs zijn van de landlopers in Amerika die per trein reizen, vond ik het wel een leuk idee om iets met rails te doen.

 

Het sjabloon werd getekend. Dit ziet er wel leuk uit, maar iets te klein bij de toch wel grove blokken.

 

 

versie 2 werd in de middag getekend. De rails boven is versie 2, iets grover en robuuster dan de eerste versie die nog aan de zijkant te zien is. Dit is wel een goed formaat, anders kom ik weer veel te dicht bij de rand uit.

 

 

En natuurlijk moet het ook meteen uitgetest worden als het gequilt is.

 

 

 

Voordat ik deze rand had bedacht had ik DS beloofd dat als ik hard zou doorwerken het nog een weekje zou duren. Dat hard doorwerken wordt nu wel hééééél hard doorwerken.

Ik ga dus maar snel nog een paar steekjes zetten.

 

Natuurlijk moest DS zelf ook nog een foto maken van zijn Quilt.

 

 

 

K-Wil-T ze

 

Groetjes Henriëtte

Troostlappies...

Al een geruime tijd niets meer laten horen. Niet dat hier niets gedaan is op quiltgebied, maar ik ben ziek teruggekomen van vakantie en dat speelt nu al 2,5 week. Van de week maar naar de huisarts geweest en wat blijkt. Alle holtes die er maar in mijn hoofd zitten zijn ontstoken en verstopt.
Steekjes zetten lukt nauwelijks. Na een kwartiertje begint de hoofdpijn en dan lukt het niet meer. Naast de hoofdpijn ben ik ook heel erg moe, dat ik de energie niet heb om een steekje te zetten of ook maar iets anders te doen.

Ik vind mezelf best zielig. Had ik nog 3 weken vakantie toen we terugkwamen, maar daar heb ik nu niet echt van kunnen genieten.

Wat wil deze quiltster die zichzelf een beetje zielig vind, troostlappies.
Ik zit al langer te broeden op een nieuw project maar weet eigenlijk nog steeds niet precies wat. Ik was naar Atelier de Quiltsteek in Best gereden, maar helaas die was gesloten ivm vakantie.
Geen troostlappies voor een nieuw project.

Vorige week had ik al wel wat nieuwe stofjes gekocht bij het hobbyhoekje als aanvulling voor de Dear Jane.

 

Vandaag een nieuwe poging gedaan bij Quilt-it. Niet voor een nieuw project maar gewoon even aaien en kijken. Ik kwam thuis met Hobs en toch stiekem nog 2 troostlappies. Dat is toch heel bescheiden.

 

 

 

De  hobs is nodig, omdat ik op de vakantie hard gewerkt heb aan de top van de appelkroosjes. Mijn missie voor de vakantie was om de kroosjes aan elkaar te hebben zitten en dat is gelukt.

 

 

De top meet nu 1,35m bij 1,35m. Er komt nog een donkerblauwe effen rand omheen en dan kom ik op 1,65 vierkant. Een mooie maat voor de kinderen om onder te kruipen op de bank of als picknickkleed op het gras.

Mijn doel was dit nog te doen in de resterende vakantieweken, maar helaas...

 

Andere troost vond ik vandaag in het tuincentrum en de tuin. Deze prachtige vlinderstruik kocht ik in het tuincentrum voor een prikkie. Ik zet hem in de tuin en al meteen zie ik de eerste vlinder erop landen. Dat is toch klein geluk.

 

Door de regen zijn 2 mooie hortensiabollen omgeknakt. Hup de schaar erbij, 2 vaasjes en naar binnen op tafel.

 

 

Als ik dan langs de bramenstruik loop en de kilo's bramen zie hangen dan kan ik daar ook zo van genieten.

 

 Dat wordt straks weer jam koken, want zoveel bramen kun je gewoon niet bijhouden met eten.

 

 Hebben jullie trouwens dat leuke bord gezien onder de troostlappies. Dat is een nieuwe passie, oud servies sparen in de blauw groene kleur. Dit was een nieuwe aanwinst.

 

Hoe zit dat dan met het nieuwe project. Ik denk dat het verstandiger is om dat nog even uit te stellen. eerst maar eens de kroosjes afmaken, de hoboquilt verder doorquilten, Jane en de Burnt vragen ook nog aandacht. Het enige wat ik van mezelf mag gaan maken is een blokkenboek. Die gaat gemaakt worden van 6 puntige sterren heb ik besloten. Dus toch een klein overzichtelijk nieuw project(je). Voor een groot nieuw project wacht ik wel af, wat er op mijn pad komt dat is bij alle andere projecten ook goed gekomen.

 

K-Wil-T ze

groetjes Henriette

 







Veel Dear Jane...

Ik heb de afgelopen week me vooral bezig gehouden met de blokjes van de Jane en stoffenjacht voor de Burnt. Hoe het is met Jane?

 

Deze blokjes zitten al aan elkaar. Je ziet meteen dat ik heb gekozen voor de hele andere zetting van de quilt waarover ik eerder een blogje heb geschreven.

 

 



Deze blokjes zijn er weer bijgekomen. Hiermee zijn de rijen A en B klaar.
Voor de oplettende lezer. Blokje 26 ligt op de eerste foto rechts boven.

Het leuke van de blokjes, is het spelen met de stofjes. Een klein beetje fuzzy cut vind ik wel grappig. Vooral bij de bovenste blokjes worden de grote middenstukken ineens interessant om naar te kijken.

 Even van dichtbij

Dit zijn toch echte vrijgezellen knopen ( het blokje het batchelor buttons)

Ik kan ook weer verder met de Burnt quilt.
Daar moest ik aan het begin een inschatting maken van de hoeveelheid stof die ik nodig dacht te hebben. Met de beperkte quiltervaring is dat best lastig en denk je met 3 meter voor alle vierkantjes en driehoekjes, waarop de eitjes geappliceerd moeten worden, heel ver te komen.

 

Ja ver kom ik wel, maar niet ver genoeg. De stof komt van overzee en kan ik hier niet meer vinden (oude serie van french general). Ik moest dus op zoek naar een bijpassend stofje. Die heb ik gevonden. Het iets iets donkerder, maar als ik het mooi ga afwisselen met het andere wordt het toch nog een geheel. Achteraf denk ik dat het ook wel heel mooi gaat worden er komt iets meer dynamiek in de quilt.

Als laatste de ondergrond voor de applicatieblokjes in de buitenrand. Deze is weer iets lichter dan de rest. Als ik het dan allemaal bij elkaar leg is het wel weer een mooi geheel.

Denk er een heleboel kleur bij van de sterren en applicaties. Hier een klein voorproefje.

Ik heb ook nog een afspraak gemaakt met mezelf.
Ik moet van mezelf minimaal 1 avond in de week quilten, want dat schiet er nogal eens bij in. Er zijn nu 15 blokjes van de Hoboquilt gedaan. Maar die 15 blokjes waren al 3 weken geleden klaar. Oei DS heeft het maar opgegeven. Hij heeft al vaak genoeg gevraagd wanneer dat de deken klaar is.

K-WIL-T ze
Henriette

Spontane actie...

Je hoort over een quiltbeurs in Rijswijk. Je leest op een aantal blogs al over de eerste ervaringen. Eigenlijk heb je wel eens zin om zoiets te ervaren, want je bent er nog nooit geweest. Je denkt ik ga wel een andere keer, want ik heb al zo'n drukke week achter de rug en voor de boeg.
Dan sta je in de stad met je arm vol kleding voor de kinderen en dan gaat de telefoon. Voordat ik die gevonden heb, na alle kleren ergens neer te hebben gelegd is er al opgehangen. Ik zie dat het Nathalie is en bel meteen even terug. Dan komt de vraag heb je morgen iets te doen?  Hmm, nee niet echt, meer lekker rustig aan doen is mijn antwoord. Dan komt de tweede vraag, heb je zin om mee te gaan naar Rijswijk naar de quiltbeurs. Ja dat is wel heel aantrekkelijk. Thuis  nog even overlegt en 's avonds was de afspraak gemaakt. Morgen gaan we met z'n tweeën de beurs verkennen.

Op zo'n dag denken we alleen in lapjes. Parkeren bij het Bastion hotel met het bord Wegsleepregeling van kracht. Nou nee doe maar niet daar kunnen we wel heel veel lapjes van kopen. Parkeren bij de broodfabriek voor €5,-, nee dat doen we niet dat is toch weer een fat quarter. We lopen wel een klein stukje verder.

Ik was mijn fototoestel vergeten, maar die heeft Nathalie wel in de tas gestopt en kan straks dus mee genieten van haar foto's. Er waren mooie woonwijken te zien, maar de Antieke quilts van Dorry waren voor mij toch wel het hoogtepunt van de tentoonstelling. Helaas bij mij dus geen foto's hiervan.

Heb ik die dag nog meer gezien. Ja hoor genoeg.

Stofjes als aanvulling op de Burnt quilt

Stofjes als aanvulling op mijn French General verzameling

Die French General stofjes hebben inmiddels een bestemming gekregen. Jane heeft me gegrepen. De Dear Jane versie die ik in mijn vorige blog liet zien heeft me overstag doen gaan. De eerste blokjes zijn gemaakt. Ik ga ze gewoon op volgorde maken. Op die manier krijg ik de moeilijke en makkelijke door elkaar. Het blokje linksboven was toch wel een uitdaging om die mooi passend te krijgen.  Op de beurs een mooi achtergrond gevonden, die moet nog even besteld worden.

De eerste Dear Jane blokjes

Voorlopig heb ik dus weer genoeg te doen, want tussendoor ben ik ook nog met een geheime missie bezig, maar daarover de volgende keer meer.

K-WIL-T ze

Groetjes henriette

Een AFFO...

Een affo is pas een affo als...

Ze helemaal gepatched, gequilt en een binding heeft gekregen.

Ze in de wasmachine is geweest. Sjonge wat is dit spannend. Ik doe het maar meteen dan heb ik die eerste keer ook maar gehad. 3 colordoekjes erbij, nou doe maar het dubbele voor de zekerheid. Ik heb geloof ik iedere 10 minuten wel gekeken of het allemaal goed ging.

De color cathers kwamen er zo uit en gelukkig kwam de deken er ongeschonden uit.



 Dan de actie wasdroger. Dan is het weer een verassing hoe die daar dan weer uit komt. Dat was ook een mooi eindresultaat.

 Dan mag ze nog een keer mee naar buiten voor wat sfeerplaatjes. Denken jullie het zonnetje erbij???

Tussendoor is de hoboquilt nog gedubbeld. Vanavond maar eens proberen om zonder werkje op de bank te zitten.

een AFFO en zal ik dan toch...

Sinds een heerlijk quiltdagje vorige week dinsdag bij haar en met haar, heb ik weer helemaal de smaak van de Hoboquilt te pakken. Ik moest nog een stuk of 8 blokken maken en dan alles aan elkaar zetten. Ik had die dag al 3 blokken in elkaar zitten en de rest heb ik van de week nog gemaakt. De blokken die nog moesten waren niet van die hele moeilijke, dat scheelt een heleboel . Ik heb zondag en maandagavond de sachings en de rand met de machine eraan gezet. Vandaag even met de strijkbout eroverheen en dan kan er een foto gemaakt worden.

en nog één op de plek waar hij moet komen liggen. Apie ligt er al lekker bovenop

en om het niet af te leren nog maar één.

Met het schrijven van dit blogje komt het besef dat de top van deze quilt zomaar ineens AF is.
Nu moet deze snel de quiltring in, voordat het te warm wordt om onder een extra dekentje te kruipen om hem door te quilten. Het zal toch binnenkort wel een keer warmer worden mag ik hopen. Ik heb nog geen idee hoe ik deze moet quilten, maar vrijdagochtend is er een bee en daar weet de quiltjuf wel raad mee. Deze gaat dus in de tas voor advies.

Mijn Liberty Fields mag bijna uit de quiltring. Die is op een haar na gevilt. De helft van de rand en de binding nog. Fluitje van een cent.

Nu de top van de Hoboquilt klaar is, komt er weer ruimte voor een nieuw project. Je kunt toch niet stil blijven zitten en met dan alleen nog maar de Burnt onder handen hebben is wel een beetje weinig.
In mijn vorige blogje schreef ik al over de achtervolging van Jane. Nou die achtervolging houdt maar niet op, vooral niet na die mooie Jane die Nathalie (van dat heerlijke quiltdagje) gevonden had.

Ineens zijn alle twijfels over een samplerquilt verdwenen en is dat vlammetje bijna niet meer in toom te houden. Het vuurtje laait aardig op, maar wat een megaklus is dat zeg. Ik zie het al wel voor me. Zal ik dan toch in het jaar van de Dear Jane...

Het vlammetje...

Ik ben op dit moment zo in de ban de Burnt quilt. Het is niet een klein vonkje, nee het is een grote brand geworden. Een brand die moeilijk te blussen lijkt. Ik ben met de ene rand bezig en alweer aan het denken over de volgende. Voor de eerste rand heb ik even moeten wachten op de stofjes die van overzee moesten komen. Bij die stofjes zat een uitermate geschikt blauwtje voor de smalle randjes. Een paar zondagen zitten rommelen met die randen eromheen maken. Hoe kan het nou dat het niet uitkomt. Ik heb alles toch 20 keer nagerekend. Ja, maar als je 20 keer dezelfde fout maakt dan kom je er pas achter als je het aan elkaar wilt maken. Wat is nou de fout geweest. Ik was vergeten om de breedte van het randje mee te rekenen waardoor ik dus 3 cm lengte te kort kwam bij de bovenste en onderste randjes. De oplossing was snel gevonden in een cornerstone die qua kleur er precies bijpast. Toen dat probleem was opgelost, zaten de randen er zo aan. En o wat vind ik hem al zoveel  mooier dan toen alleen het applicatiestuk af was. Kijk maar even mee.

Ik ben ook al bezig met het maken van de volgende rand. Voor deze rand zijn een kleine 80 "eitjes" te appliceren. Hierin de eerste echte glimp van de Burnt. Voor een kleine preview alvast een randje erlangs gelegd. En alweer wordt hij mooier.

Deze keer ook met een andere camera de foto's (laten) maken. Wat zijn de kleuren nu toch zoveel mooier.

Dat De Burnt een uitslaande brand aan het worden is, houd in dat al het andere werk op een laag pitje staat. Nou laag pitje zeg maar gewoon dat het vlammetje uit is. Geen steekje aan gezet de afgelopen tijd. Ik schaam me diep en DS is zo geduldig met het wachten tot zijn quilt klaar is. Volgende week toch ook maar aandacht besteden aan die blokjes. Eigenlijk is het zo dat de top zelfs bijna klaar is. Als ik nou een paar dagen hard doorwerk dan kan ik zijn de 50 blokken die ik nodig heb voor de top wel bereikt. Toch ook daar het vlammetje maar weer eens aanwakkeren.

Dan  moet ik ook nog iets bekennen. Ik word achtervolgt. Ik word achtervolgt door Jane. Overal waar ik maar een blogje lees of  het www aan het afspeuren ben kom ik haar tegen. Zou het een teken zijn? Eigenlijk heb ik altijd gezegd dat ik haar helemaal niet mooi vind. Maar deze achtervolging zet me wel aan het denken. Wat vind ik dan niet mooi en kijk eens goed naar de verschillende versies. Ik ben er al wel achter dat ik de buitenste (punten)rand van de quilt echt niet mooi vind. Dat is geen excuus die hoef je niet te maken. Dan ben ik er ook wel achter dat ik al die felle kleuren op de witte achtergrond niet mooi vind. Dit is ook de cheater die ik ooit gekocht heb om het doorpitten te oefenen. Diezelfde waar ik rond kerst de kerstsokken van heb gemaakt. Ook geen excuus je kiest gewoon je eigen kleuren en dan maak je hem wat warmer van kleur.
Het origineel waar ik niet warm voor loop.

Deze versie wordt al iets beter. Warmere kleuren die iets dichter bij elkaar liggen.

Ik ben de mooie stofjes van French General aan het sparen voor een nieuw project. Zou het een Jane kunnen worden. Misschien beginnen met een paar blokjes voor een blokkenrol en als het dan echt mooi wordt kun je nog doorgaan.
Dit is nog maar een heel klein vlammetje dat nog makkelijk te blussen is. Op z'n minst moet de quilt van DS in de ring zitten, voordat een ander vonkje een vuurtje mag worden. Eerst maar eens concentreren op het andere werk, dat is het beste excuus wat ik kan bedenken om er niet aan te beginnen.
Kijken en speuren op het www is niet verboden (toch).

k-wil-t ze
groetjes Henriette

Druk met stof...

Natuurlijk ben ik de laatste tijd erg druk met stof bezig. Van die mooie katoentjes met van die mooie printjes die goed bij elkaar passen.
De afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest met hele andere stof. Glimmende en gladde satijn, dunne organza en een soort van vilt. Doe deze stofjes bij elkaar meng daar een grote dosis geduld en wat creativiteit doorheen en dan heb je als eindresultaat een prachtige cupcakejurk voor carnaval.

Niet dat wij van die uitbundige carnavalvierders zijn, maar ik vind het wel leuk als de kinderen leuk verkleed naar school kunnen gaan. DS gaat als een piraat, zijn pak wordt door oma gemaakt, zij is ook heel handig op de naaimachine. Dat pak was nog niet klaar, maar er komt ook zeker een foto van zijn pak.

Gisteravond na een dag achter de naaimachine toch maar weer verder met die mooie katoentjes om daar een mooie deken van te maken. De hobo schiet al erg op. Nog ongeveer 10 blokjes en dan is het middenstuk klaar. Nou ja de blokjes moeten nog aan elkaar met een saching.
Deze blokjes zijn er weer bijgekomen. Let niet op de niet gestreken blokjes en de losse draadjes.

Dangerous drinking water

Docter, no charge

Doubtful

Dishonest person lives here

Easy mark

housewife feeds for chores

Stiekem voelt deze hobo quilt wel weer een beetje als bijna klaar. Ik wil dat nog niet te hard roepen voor mezelf, omdat het ook klinkt van; O er is weer ruimte voor een nieuw project. Dat is het toch ook weer niet het geval, hoewel ik altijd wel aan het kijken ben wat er nog meer voor moois te vinden is op het web. Nou kleine seizoensquiltjes misschien en een mooie omslag om mijn voorgeknipte blokken in te bewaren oid zijn nog wensen.
Eerst maar eens verder met het werk waarmee ik bezig ben en dan zien we wel verder.

Quilt ze en groetjes
Henriette