Een AFFO...

Een affo is pas een affo als...

Ze helemaal gepatched, gequilt en een binding heeft gekregen.

Ze in de wasmachine is geweest. Sjonge wat is dit spannend. Ik doe het maar meteen dan heb ik die eerste keer ook maar gehad. 3 colordoekjes erbij, nou doe maar het dubbele voor de zekerheid. Ik heb geloof ik iedere 10 minuten wel gekeken of het allemaal goed ging.

De color cathers kwamen er zo uit en gelukkig kwam de deken er ongeschonden uit.



 Dan de actie wasdroger. Dan is het weer een verassing hoe die daar dan weer uit komt. Dat was ook een mooi eindresultaat.

 Dan mag ze nog een keer mee naar buiten voor wat sfeerplaatjes. Denken jullie het zonnetje erbij???

Tussendoor is de hoboquilt nog gedubbeld. Vanavond maar eens proberen om zonder werkje op de bank te zitten.

een AFFO en zal ik dan toch...

Sinds een heerlijk quiltdagje vorige week dinsdag bij haar en met haar, heb ik weer helemaal de smaak van de Hoboquilt te pakken. Ik moest nog een stuk of 8 blokken maken en dan alles aan elkaar zetten. Ik had die dag al 3 blokken in elkaar zitten en de rest heb ik van de week nog gemaakt. De blokken die nog moesten waren niet van die hele moeilijke, dat scheelt een heleboel . Ik heb zondag en maandagavond de sachings en de rand met de machine eraan gezet. Vandaag even met de strijkbout eroverheen en dan kan er een foto gemaakt worden.

en nog één op de plek waar hij moet komen liggen. Apie ligt er al lekker bovenop

en om het niet af te leren nog maar één.

Met het schrijven van dit blogje komt het besef dat de top van deze quilt zomaar ineens AF is.
Nu moet deze snel de quiltring in, voordat het te warm wordt om onder een extra dekentje te kruipen om hem door te quilten. Het zal toch binnenkort wel een keer warmer worden mag ik hopen. Ik heb nog geen idee hoe ik deze moet quilten, maar vrijdagochtend is er een bee en daar weet de quiltjuf wel raad mee. Deze gaat dus in de tas voor advies.

Mijn Liberty Fields mag bijna uit de quiltring. Die is op een haar na gevilt. De helft van de rand en de binding nog. Fluitje van een cent.

Nu de top van de Hoboquilt klaar is, komt er weer ruimte voor een nieuw project. Je kunt toch niet stil blijven zitten en met dan alleen nog maar de Burnt onder handen hebben is wel een beetje weinig.
In mijn vorige blogje schreef ik al over de achtervolging van Jane. Nou die achtervolging houdt maar niet op, vooral niet na die mooie Jane die Nathalie (van dat heerlijke quiltdagje) gevonden had.

Ineens zijn alle twijfels over een samplerquilt verdwenen en is dat vlammetje bijna niet meer in toom te houden. Het vuurtje laait aardig op, maar wat een megaklus is dat zeg. Ik zie het al wel voor me. Zal ik dan toch in het jaar van de Dear Jane...

Wat te doen...

Ik ben druk met het quilten van Liberty Fields. Het middenstuk is af. De sterren en de geblokte randen wel te verstaan. Nu ben ik mijn hersens aan het breken over de volgende rand. De lichte driehoeken zijn nu aan de beurt. Ik weet alleen nog niet zo goed hoe.

Ik heb 3 opties in mijn hoofd.
Hetzelfde patroon herhalen wat ik ook bij de bloemen heb gebruikt. Dit patroon zou ik ook in de gekleurde driehoeken van de zijranden kunnen gebruiken.

Vanuit de hoekpunten rechte lijnen naar beneden (ik hoop dat je de roze lijntjes kunt zien)

Of dan toch maar rasteren. De vierkantjes worden dan toch wel klein.

Of het schuine raster. de vierkantjes worden net zo groot als de blokjes in de rand.

Wat in ieder geval moet gebeuren is dat de rechte baan van de lichtblauwe gestreepte stof niet te veel moet opvallen. Dat zijn namelijke passtukken.

Heeft er iemand goede raad of een heel ander idee. Ik ben benieuwd.

De eerste steekjes...

Ja het is dan toch gebeurd. Zoals ik in het vorige blogje al schree,f hoopte ik die avond nog de eerste steekjes te kunnen zetten. Dat was ook nog gelukt ook. De steekjes in de kleine vierkante blokjes zijn toen gezet. Ik vond het wel een beetje eng om in zo'n maagdelijke quilt de eerste steekjes te zetten. Heb ik het goede patroon gekozen. Wordt het wel zoals ik het in mijn hoofd heb. Waarschijnlijk allemaal gedachten en onzekerheden, omdat het de eerste keer is. Het is gewoon een kwestie van beginnen.

Het eerste gequilte stukje

 

Ik ben tot nu toe best tevreden. Het patroon in de donkere sterren zie je niet zo goed, maar in de lichte ster valt het des te meer op.
Mijn quiltsteekjes zijn nog niet altijd even regelmatig. Angsthaas die ik ben, quilt ik dan ook in een kleur die niet al te veel opvalt. Tegen het einde van de quilt zijn de steekjes vast veel mooier en dan is er tijd genoeg om te expirimenteren met kleuren. Alles op zijn tijd.

De eerste ster (bloem) die gequilt is

 

Wat zie je het patroon toch goed bij deze ster. Het wordt als ik naar dit wel hele kleine stukje wat nu gedaan is al echt een quilt. Fijn om te zien dat het steeds mooier wordt.

Quiltsteekjes rond de bloemsteel (blaadjes moeten nog)

 



Wat komt de bloemsteel toch mooi naar boven met de steekjes erlangs. Ga nu snel verder met de blaadjes, Kan niet wachten te zien hoe het resultaat daar zal zijn.

Liberty Fields gedubbeld...

De top van de Liberty Fields (uit het boek moderne quiltontwerpen) is uit de kast gekomen. Het werd tijd dat deze gedubbeld werd. DH had al de opmerking: Goh ga je ook nog een keer iets doen aan die deken. Hmm heeft hij misschien toch iets te lang in de kast gelegen. Nee in de zomer zie ik het toch niet zitten om onder een deken te gaan zitten. Ik had andere leuke projecten onder handen.

Gisteren met en bij Nathalie is hij dan ook echt gedubbeld. Hij was best groot. Bij het nameten kwamen we op 2,30 m x 2,10 m. Hmm toch best groot voor de allereerste.  Voordat ik ging moest hij nog gestreken worden. Vind ik een dekbedhoes al lastig vouwen, want die worden door mij niet gestreken, is dit helemaal een karwei. Als beginnersfout waren niet alle naadjes dezefde kant op gestikt. Dat maakt het strijken en straks het quilten ook niet makkelijker. Maar het is gelukt.

 Samen de quilt glad leggen, kruipen, aaien, kloppen.

 

Daar ligt tie dan helemaal glad. Nou ja zo glad mogelijk dan.  

De oefenquilts heb ik met de spuitlijm gedubbeld, maar dat is niet zo heel goed bevallen. Mijn naald wordt stroef en plakkerig. Ik heb toch al moeite de naald door de stof te trekken. Gebruik daarom ook al de naaldentrekker.

Deze keer heb ik gebruik gemaakt van de microstich. In bruikleen en met spoedles van Nathalie. Ja  eigen schuld, dikke bult had ze mij maar niet aan moeten steken met dit (niet zo heel vervelende) virus.

Na het dubbelen ziet het er al zoveel meer uit als een echte quilt. Ik neem zo'n lekker dik pakket mee naar huis. Heerlijk, wéér een nieuwe uitdaging. De avonden worden kouder en donkerder, dus tijd voor doorpitten.

Nu ga ik nog even snel een stukje van de rand rijgen en dan hoop ik nog een paar steekjes te kunnen zetten.